Pod pojęciem dyskopatii rozumiemy choroby krążka międzykręgowego. Krążek międzykręgowy (dysk) jak sama nazwa wskazuje, znajduje się między kręgami kręgosłupa, łączy je i amortyzuje. zbudowany jest z pierścienia włóknistego i jądra galaretowatego. Rozróżniamy dwa typy zwyrodnienia krążka międzykręgowego: przepuklina jądra miażdżystego typu I i typu II Hansena.

Przepuklina typu pierwszego Hansena, polega (na skutek zchrzęstnienia i zwapnienia jądra miażdżystego) na przedostaniu się materiału jądra, przez przerwany pierścień włóknisty, do kanału kręgowego, powodując ucisk rdzenia kręgowego, który z kolei może powodować ból a także niedowład lub porażenie (objawy mogą się pojawić między 2 a 8 rokiem życia). W przypadku zwyrodnienia typu II Hansena, pierścień włóknisty nie pęka lecz uwypukla się do światła kanału kręgowego również powodując ucisk rdzenia kręgowego, wywołujący zazwyczaj objawy bólowe (objawy przeważnie pojawiają się po 8 roku życia).

Choroba ta najczęściej występuje u owczarków niemieckich, jamników, pudli, pekińczyków. Dyskopatia jest jedną z przyczyn tzw. mielopatii poprzecznej. W przypadku dyskopatii postępowanie polega na odpowiedniej diagnostyce (RTG, mielografia, MR, TK) leczeniu zachowawczym lub operacyjnym oraz rehabilitacji. Rehabilitacja w dyskopatii u psa polega na przeprowadzeniu odpowiednich zabiegów fizjoterapeutycznych. Stosuje się przede wszystkim magnetoterapię, laser (zabiegi te działają przeciwzapalnie,
przeciwbólowo i biostymulacyjnie), elektrostymulację (TENS jako zabiegi przeciwbólowe oraz NMES w celu przeciwdziałaniu zanikom mięśniowym) ważna jest też odpowiednio dobrana kinezyterapia polegająca na zastosowaniu ruchów biernych a w okresie zdrowienia również ćwiczeń czynnych i hydroterapii.
Należy pamiętać o odpowiedniej opiece pielęgnacyjnej (zapobieganie odleżyną i odparzeniom, pomoc w opróżnianiu pęcherza moczowego, masaże, pomoc w pionizowaniu etc ).
Niewątpliwie najważniejsze jest by po wystąpieniu objawów jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii i natychmiast wprowadzić odpowiednie leczenie (zachowawcze lub operacyjne) i rehabilitację. Tylko odpowiednio szybkie postępowanie zwiększa pomyślność rokowania.